METODOLOGIA BADAŃ NAD BEZPIECZEŃSTWEM MIASTA. W KIERUNKU TRANSDYSCYPLINARNOŚCI

Rafał Kamprowski

Public Administration and Regional Development, 2019, issue 4, 344-355

Abstract:

Artykuł ten ma na celu ukazanie roli badań nad bezpieczeństwem miasta i weryfikację skuteczności prowadzenia ich w oparciu o podejście transdycyplinarne. W artykule zostało ukazane miasto jako przedmiot badań różnych dyscyplin naukowych. W dalszej części tekstu autor wskazał i omówił miejsce nauki o bezpieczeństwie jako perspektywy spojrzenia na miasto w kontekście zmieniających się zagrożeń. Sformułowano, w postaci pytań, następujące problemy badawcze: dlaczego badania transdyscyplinarne, z zakresu badań zintegrowanych, w największym stopniu umożliwiają najpełniejsze poznanie zmiennych warunkujących poczucie bezpieczeństwa w miastach? Co należy przedsięwziąć celem opracowania modelu, który przyczyni się do podwyższenia bezpieczeństwa jednostki w mieście? W jakim wymiarze nauki o bezpieczeństwie wnieść mogą swój wkład w naukowy dyskurs nt. miast? Jakie są najczęściej spotykane bariery, utrudniające prowadzenie badań transdyscyplinarnych nad bezpieczeństwem miast? Przeprowadzona refleksja badawcza wskazała, iż badania transdyscyplinarne, choć najtrudniejsze do uzyskania, w przeciwieństwie do pozostałych badań zintegrowanych uwzględniają współpracę między środowiskiem akademickim oraz nieakademickim. Niezmiernie istotnym będzie jednak możliwość skutecznego zdiagnozowania problemów generujących współczesne zagrożenia. Wiąże się to z koniecznością odejścia od, cały czas obecnego, postrzegania bezpieczeństwa przez pryzmat korporacji i resortów siłowych. Wskazano, iż badania transdyscyplinarne stanowią najwyższą formę badań zintegrowanych. Równocześnie jest to zaletą, jak i pewnym mankamentem.

Artykuł ten ma na celu ukazanie roli badań nad bezpieczeństwem miasta i weryfikację skuteczności prowadzenia ich w oparciu o podejście transdycyplinarne. W artykule zostało ukazane miasto jako przedmiot badań różnych dyscyplin naukowych. W dalszej części tekstu autor wskazał i omówił miejsce nauki o bezpieczeństwie jako perspektywy spojrzenia na miasto w kontekście zmieniających się zagrożeń. Sformułowano, w postaci pytań, następujące problemy badawcze: dlaczego badania transdyscyplinarne, z zakresu badań zintegrowanych, w największym stopniu umożliwiają najpełniejsze poznanie zmiennych warunkujących poczucie bezpieczeństwa w miastach? Co należy przedsięwziąć celem opracowania modelu, który przyczyni się do podwyższenia bezpieczeństwa jednostki w mieście? W jakim wymiarze nauki o bezpieczeństwie wnieść mogą swój wkład w naukowy dyskurs nt. miast? Jakie są najczęściej spotykane bariery, utrudniające prowadzenie badań transdyscyplinarnych nad bezpieczeństwem miast? Przeprowadzona refleksja badawcza wskazała, iż badania transdyscyplinarne, choć najtrudniejsze do uzyskania, w przeciwieństwie do pozostałych badań zintegrowanych uwzględniają współpracę między środowiskiem akademickim oraz nieakademickim. Niezmiernie istotnym będzie jednak możliwość skutecznego zdiagnozowania problemów generujących współczesne zagrożenia. Wiąże się to z koniecznością odejścia od, cały czas obecnego, postrzegania bezpieczeństwa przez pryzmat korporacji i resortów siłowych. Wskazano, iż badania transdyscyplinarne stanowią najwyższą formę badań zintegrowanych. Równocześnie jest to zaletą, jak i pewnym mankamentem.

Date: 2019-06-25
References: Add references at CitEc
Citations:

Downloads: (external link)
https://pard.mk.ua/index.php/journal/article/viewFile/133/99.pdf (application/pdf)

Related works:
This item may be available elsewhere in EconPapers: Search for items with the same title.

Export reference: BibTeX RIS (EndNote, ProCite, RefMan) HTML/Text

Persistent link: https://EconPapers.repec.org/RePEc:nos:00pard:y:2019:i:4:p:344-355

Access Statistics for this article

More articles in Public Administration and Regional Development from Petro Mohyla Black Sea National University
Bibliographic data for series maintained by Sergey Tymofeev ().